در پست هفته قبل در بلاگ یوبیتکس درباره قانون GENIUS و تأثیر آن بر استیبل‌کوین‌ها نوشتیم؛ قانونی که قرار است چارچوب تازه‌ای برای فعالیت استیبل‌کوین‌های دلاری ایجاد کند و جایگاه دلار آمریکا را به‌عنوان ارز ذخیره جهانی تثبیت کند. حالا این سؤال مهم پیش آمده: در شرایطی که این قانون، مسیر تازه‌ای برای رشد استیبل‌کوین‌ها باز می‌کند، تکلیف بیتکوین چیست؟ آیا این دو رقیب خواهند بود یا می‌توانند در مسیر تازه، مکمل هم باشند؟
قانون GENIUS؛ تلاش برای تثبیت دلار در دنیای دیجیتال
سال ۲۰۲۵ برای استیبل‌کوین‌ها نقطه عطفی خواهد بود. قانون GENIUS قرار است انتشار این دارایی‌ها را فقط به موسسات مالی مجاز محدود کند و پشتوانه دلاری کامل برای آن‌ها را الزامی کند. هدف اصلی این قانون، استفاده از استیبل‌کوین‌ها به‌عنوان ابزاری برای دیجیتالی‌کردن دلار و رقابت‌پذیر نگه‌داشتن آن در برابر رمزارزهای جهانی است. در واقع دولت آمریکا با این قانون می‌خواهد دلار را وارد بازی بلاکچین کند و از مزیت‌های سرعت، شفافیت و هزینه پایین تراکنش‌ها بهره ببرد.
بیتکوین؛ ایده‌ای خلاف جهت استیبل‌کوین‌ها
در طرف مقابل، بیتکوین دقیقاً برای مبارزه با همین ساختارهای متمرکز به‌وجود آمد. هدف آن از ابتدا جایگزینی با ارزهای فیات و ساختن پولی مستقل و غیرمتمرکز بود که تورم‌پذیر نباشد و تحت کنترل هیچ نهاد و دولتی قرار نگیرد. به همین دلیل در نگاه اول به نظر می‌رسد مسیر بیتکوین و استیبل‌کوین‌ها کاملاً متفاوت و حتی متضاد باشد.
تضاد یا هم‌افزایی؟
اما برخلاف این تصور اولیه، بسیاری از تحلیل‌گران باور دارند بیتکوین و استیبل‌کوین‌ها نه تنها رقیب مستقیم نیستند بلکه در مسیر رشد هم به یکدیگر کمک می‌کنند. استیبل‌کوین‌ها نقاط ضعف بانکداری سنتی را پوشش می‌دهند و امکان جابه‌جایی سریع و ارزان پول را فراهم می‌کنند. در عوض، بیتکوین نقش یک دارایی مقاوم در برابر تورم و ذخیره ارزش بلندمدت را بازی می‌کند؛ درست مثل «طلای دیجیتال».
نمونه عملی این همزیستی را می‌توان در تتر (USDT) دید. بزرگ‌ترین استیبل‌کوین جهان بخشی از سود خود را در بیتکوین سرمایه‌گذاری می‌کند. پروژه‌های تازه‌ای هم مثل Taproot Assets به کاربران اجازه می‌دهد استیبل‌کوین‌ها را روی شبکه بیتکوین و لایتنینگ استفاده کنند؛ موضوعی که کارایی بیتکوین را بیشتر می‌کند و کاربردهای جدیدی به آن اضافه می‌کند.
فرصت استیبل‌کوین‌ها برای گسترش پذیرش بیتکوین
استیبل‌کوین‌ها در عمل دروازه ورود میلیون‌ها کاربر جدید به دنیای دارایی‌های دیجیتال هستند. در بسیاری از کشورهای در حال توسعه، کاربران برای حفظ ارزش دارایی‌های خود ابتدا به سمت استیبل‌کوین‌ها می‌روند تا از نوسان قیمت‌ها در امان باشند و سپس بخشی از دارایی خود را به بیتکوین منتقل می‌کنند تا ذخیره ارزش بلندمدت داشته باشند.
قانون GENIUS این مسیر را هموارتر می‌کند، چون با شفافیت قانونی، موسسات مالی بزرگ، بانک‌ها و پردازشگرهای پرداخت راحت‌تر می‌توانند به شبکه استیبل‌کوین‌ها وصل شوند. همین موضوع یعنی کاربران جدید بیشتری وارد اکوسیستم رمزارزها خواهند شد و این روند در نهایت به نفع بیتکوین هم خواهد بود.
پایان بازی؛ مکمل یا جایگزین؟
با وجود این هم‌افزایی، برخی تحلیل‌گران معتقدند بیتکوین در نهایت می‌تواند نقشی فراتر از یک دارایی مکمل ایفا کند و حتی زیرساخت پولی استیبل‌کوین‌ها را هم تحت تأثیر قرار دهد. برخی پروژه‌ها به دنبال این هستند که استیبل‌کوین‌ها را به‌جای پشتوانه دلاری، با بیتکوین پشتیبانی کنند؛ ایده‌ای که اگر عملی شود، وابستگی دلار را به‌تدریج کاهش می‌دهد.
با این حال در حال حاضر به نظر می‌رسد بیتکوین و استیبل‌کوین‌ها مسیر مشترکی دارند؛ یکی ثبات و کارایی پرداخت را تأمین می‌کند و دیگری نقش طلای دیجیتال را برای ذخیره ارزش بازی می‌کند.
جمع‌بندی
قانون GENIUS، بازیگر جدیدی در معادله دنیای کریپتو نیست، بلکه بستری قانونی است که بازیگران فعلی را شفاف‌تر می‌کند. در این مسیر، بیتکوین و استیبل‌کوین‌ها هر دو می‌توانند از این بستر سود ببرند؛ یکی به‌عنوان ابزار پرداخت پایدار و دیگری به‌عنوان پشتوانه ارزش واقعی در دنیای دیجیتال.
🔗 پست مرتبط: قانون GENIUS و فرصت تازه برای ایجاد استیبل‌کوین‌های غول‌های فناوری