با گذشت بیش از یک دهه از ظهور بیتکوین، این ارز دیجیتال توانسته جای خود را در میان سرمایه‌گذاران، شرکت‌های بزرگ و حتی دولت‌ها باز کند. از پذیرش رسمی توسط شرکت‌های سرمایه‌گذاری مانند بلک‌راک گرفته تا استفاده در پرداخت‌های روزمره، بیتکوین دیگر تنها یک پروژه آزمایشی برای علاقه‌مندان به تکنولوژی نیست. با این حال، هنوز هم بسیاری از افراد (حتی متخصصان حوزه فناوری) نسبت به ماهیت، کاربرد و آینده این دارایی تردید دارند.
آدام بک، مدیرعامل Blockstream و از نخستین چهره‌های فعال در جنبش بیتکوین، در گفت‌وگویی با دِکریپت به این موضوع پرداخت که چرا علی‌رغم این همه پیشرفت، هنوز هم گروه‌هایی نسبت به بیتکوین بی‌اعتماد هستند. بخش هایی از این گفتگو توسط دپارتمان تولید محتوای یوبیتکس ترجمه و در اختیار شما قرار می گیرد.
تردید از جانب بزرگان مالی
از دید آدام بک، بخشی از بدبینی‌ها ریشه در نوع نگاه سنتی به پول و دارایی دارد. چهره‌هایی مانند جیمی دیمون، مدیرعامل جی پی مورگان و وارن بافت، سرمایه‌گذار نامدار، بیتکوین را صراحتاً «بی‌ارزش» توصیف کرده‌اند. این در حالی است که همزمان، شرکت‌های تحت مدیریت‌شان از فناوری بلاک‌چین بهره می‌برند. این تناقض نشان می‌دهد که مشکل، بیشتر مربوط به درک فلسفه بیتکوین است تا کارکرد فنی آن.
بیتکوین و ماهیت غیرملموس آن
بک به نکته‌ای اشاره می‌کند که برای بسیاری از کاربران هنوز هم سوال‌برانگیز است: چگونه ممکن است چیزی که نه فیزیکی است، نه قابل لمس و ذخیره‌سازی به شیوه سنتی، بتواند ارزشمند باشد؟ او توضیح می‌دهد که کمیابی دیجیتال، مفهومی نوین و در تضاد با ذهنیت رایج درباره کالاهای کمیاب فیزیکی است. بیتکوین توسط انرژی و سخت‌افزارهای استخراج پشتیبانی می‌شود و تولید آن به شدت محدود است (فقط ۲۱ میلیون واحد)، اما این ویژگی‌ها برای بسیاری هنوز قابل باور نیستند.
شکاف در درک مفاهیم فنی
یکی از نکات مهمی که بک مطرح می‌کند، مربوط به کسانی‌ست که به لحاظ فنی آشنایی کامل با موضوع دارند، اما باز هم پذیرای بیتکوین نیستند. او از سایفرپانک‌هایی می‌گوید که با تمام دانش‌شان درباره رمزنگاری، شبکه‌های همتا‌به‌همتا و امنیت دیجیتال، علاقه‌ای به بیتکوین نشان ندادند. او این را نوعی تناقض رفتاری می‌داند و دلیل آن را شاید نوعی وابستگی ناخودآگاه به ساختارهای قدرت سنتی توصیف می‌کند.
بیتکوین در برابر نظم مالی موجود
برای کسانی که از مزایای نظم مالی فعلی بهره‌مند هستند (افرادی با درآمد بالا، ثبات شغلی و دسترسی به خدمات مالی سنتی) درک نیاز به سیستم مالی جایگزین دشوار است. آدام بک می‌گوید این افراد شاید هرگز فشار تورم، تحریم مالی یا محدودیت‌های بانکی را حس نکرده باشند و بنابراین، جذابیت یک سیستم مالی آزاد، بدون واسطه و مقاوم در برابر سانسور برایشان چندان قابل درک نباشد.
دلایل دیگری که می‌توان افزود
فراتر از آنچه آدام بک مطرح کرده، یوبیتکس به چند عامل دیگر نیز اشاره می کند:
نبود آموزش عمومی: مفاهیمی مانند کیف پول دیجیتال، کلید خصوصی، ماینینگ و کارمزد تراکنش برای بسیاری از افراد هنوز پیچیده هستند.
نوسان بالا: بیتکوین در مقایسه با دارایی‌های سنتی مانند سهام یا طلا، نوسان قیمتی بالاتری دارد و همین باعث می‌شود افراد محافظه‌کارتر از ورود به این بازار پرهیز کنند.
رسانه‌ها و اخبار منفی: پوشش خبری منفی، به‌ویژه درباره موارد استفاده غیرقانونی یا کلاهبرداری‌های حوزه کریپتو، تأثیر زیادی در ایجاد بدبینی عمومی داشته است.
نبود چارچوب‌های قانونی مشخص در بسیاری از کشورها: در بسیاری از مناطق، بیتکوین هنوز وضعیت حقوقی روشنی ندارد، و این ابهام مانع بزرگی برای پذیرش گسترده است.
جمع‌بندی
با وجود همه‌ی پیشرفت‌ها، بیتکوین هنوز با چالش‌های ذهنی و فرهنگی روبه‌روست. پذیرش نهایی آن، تنها به تصمیم شرکت‌های بزرگ یا دولت‌ها بستگی ندارد، بلکه نیازمند درک عمیق‌تری از فلسفه و کارکرد آن توسط عموم مردم است. شاید با گذشت زمان، آموزش و تجربه عملی، این تردیدها کمتر شود، اما فعلاً، بیتکوین همچنان هم از نظر تکنولوژیک و هم از نظر ذهنی، در تقابل با ساختارهای سنتی قرار دارد.
🔗 پست های مرتبط: دکتر کشاورز: سازوکار مالیات بر رمزارزها هنوز مشخص نیست / نهنگ‌ها و ماهی‌های کوچک؛ واقعیت نابرابر بازار رمزارزها / فناوری و کریپتو در کانون سیاست جهانی